15 Ağustos 2012 Çarşamba

Aslı'nın Halleri - Kadının rengi toz pembeydi.Hayatta kalamasın uçup gitsin diye.





Kadın doğdum ben.Kendime bile ırak kim olduğumu bilmeden geçti zaman.Kadının rengi toz pembeydi.Hayatta kalamasın uçup gitsin diye.Aslında sadece yaşamak istedim,özgürce yaşamak.

Erkek çocuklarla oynama dediler önce.Kendimi korumalıymışım.Ama neden? Neyi korumalıyım ben?Onlar ki kadını hep koruma görevini üstlenenler neden kadına en çok zarar verirler?

Bedenim değişti sonra.Gül memelerim uç gösterdi.Kendimi sevmem yasaklandı.Sakla hemen onları!Oysa ben nasıl sevmiştim bu değişime gün gün tanık olmayı.

Bedenimden akan kan,benim hayat suyum.Ne güzelsin oysa sen.Ne kadar özelim ben.Bir hayatı karnımda büyütebiliyorum.Bu da mı saklanmalı?

Acaba her yer böyle mi?Belki de değildir.Sen kızsın şehir dışında okuyamazsın dediler bana.Göremedim.

İstediğin mesleği seçemezsin sen.Aslında okumasan da olur,hayırlı bir nasip bulunur nasıl olsa.

Evleneceğin adamı seçemezsin altına yatacak sen olduğun halde.İstediğini giyemezsin,istediğinle konuşamazsın mahallenin orospusu yaparız seni.

Kadın olmak o kadar zor,o kadar acınası,o kadar zavallıca geldi ki bana.Onlar değil ben utandım.Erkek kıyafetlerini geçirdim sırtıma.Alın sizin yücelttiğiniz gibiyim.Artık özgür olabilir miyim?
Olamadım.

Akan yollarda yürümeyi koşmayı isterdim aslında. Kadınsan çıkıp gezemezsin herkesin olan dünyayı İzin yok yine kapat kendini odana.
İtiraz mı?
Her an ellerini kaldırmaya hazırdırlar.Yerde tekmelenirken şiddetin teri sıçrar suratına.

Kadın olmak zor.Güvensiz.
Sen yoksun.Onlar var.

Ben Kadın.
Doğduğum gün öldürüldüm.
Yaşayamadığım her gün öldüm.


Olmayan yerde var olmaya çalışan bir ben,

Aslı.


0 yorum: